fot. A.
Niedospanie. Trochę teatru, co teatrem jest nie trochę, a bardzo. Więcej niedospania. Znowu docenienie kawy. Kilka nieporozumień i zaskoczenie sobą, że ciągle ma się jednak taką nadwrażliwość, a się już o sobie myślało, że wreszcie, naprawdę, beton. Niedospanie, ciągłe niedospanie jak wysypka swędzące, ale nie chce się tracić żadnej godziny.
Pół roku.
A tak z ręką na sercu... Chciałabyś? Ten beton. Tak JEB! i Już, całkowicie?
OdpowiedzUsuńEeeeeee.... Nie uwierzę... Pewnie, czasami. Czasami, to każdy by chciał. Ale mało kto by chciał tak na prawdę... A ty to na pewno nie...
Nie. Strasznie fajnie jest czuć :)
Usuń