fot. mia mama
Prawda, że cudne firanki? Oczywiście, to zdobycz lumpowa znowu.
Urządzanie na nowo sypialni sprawia mi wielką frajdę. Nie stać mnie aktualnie na wielkie zmiany, musi zostać na przykład ten durny kolor ścian, ale improwizuję coś na kształt toaletki, z najbrzydszym lustrem świata, więc obwieszonym lampkami... robi się bez sensu, a najważniejsze, że naprawdę inaczej, niż wcześniej.
I przez chwilę jestem dzisiaj tak wkurzona, że z rozpędu gotuję sobie zupę. Dosypuję do niej pęczak, bo kupiłam jakiś czas temu, a nie wiem, jak to się je... i o mamo. Pęczaku mój kochany, gdzieś ty był przez te wszystkie lata.
Po pierwsze kolor ścian mi się podoba, po drugie pęczak mogłabym jeść dla samych wrażeń płynących z gryzienia. Gryzienie pęczaku zastąpiło mi gryzienie żelków po stokroć.
OdpowiedzUsuńbuziaki
OdpowiedzUsuńPęczak!! zapisuje na liście:)
OdpowiedzUsuńa ja pęczak podkradałam zawsze bratu na rybach:) dla mnie to była zawsze kasza, na którą się łowi! :D
OdpowiedzUsuńPęczak, Oj tak... Lubimy pęczak... Co do koloru ścian... Noooo.... Mnie też się nie podoba.... Chcesz jakiś szablon? Mam takie piękne drzewo... ;-)))))
OdpowiedzUsuń